خوشبختانه یا متأسفانه روز 22 بهمن اردکان نبودم تا شاهد تدبیر راهپیمایی امسال باشم. هر چند امسال هم که در راهپیمایی قم بودم، مثل 25 سال گذشته، نفهمیدم ابتدای مسیر راهپیمایی کجاست و انتهایش کجاست!

اما هدف از این یادداشت،‌ تلنگری به افتضاحی است که امسال مسئوولین راهپیمایی اردکان به بار آورده‌اند!

نبودم اما گزارش‌های متعدد دوستان و آشنایان نشان داد که به تعبیر من، تدبیر حداکثری برای حضور حداقلی مردم صورت گرفت!

نمی‌دانم منشأ این اقدام و تصمیم در زمان و مکان،‌ خودخواهی بود یا یا خودنمایی یا غرور یا هر چیز دیگری، اما ظاهرا نتیجه‌اش یک چیز بیشتر نبود: افتضاح!

شاید اندکی یا بیشتر از اندکی افراط کرده باشم،؛ اگر چنین است، باید در کانال‌های خبری، تجدید نظر کنم.